داستان‌هاي عمه پسند

ارنواز یک مقداری سرفه داشت و از آنجا که چند روز تعطیل بود، تصمیم گرفتیم تا برای اطمینان ببریمش اورژانس بیمارستان. مجموعه این قصه هایی که در پی می آید مربوط به همین شبه. ۱- تو اتاق انتظار نشسته بودیم. یک بچه کوچیکتر آمد و گفت: Come ti chiami (یعنی اسمت چیه؟) ارنواز: فلورا -  Come ti chiami -  فلورا  - Come ti chiami -  فلورا -  Come ti chiami -  فلورا -  Come ti chiami -  فلورا -  Come ti chiami -  مامان تو بهش بگو مامانی: Si chiama Flora بعد از ده ثانیه -  Come ti chiami دیگه همه از خنده منفجر شدند ...

ارنواز و مامانش منو دعوت کردند به تماشای نمایششون. اما هنوز یک دیالوگ نگفته بودند، ارنواز میگه تو اینجا را نبین. میگم واسه چی؟ میگه آخه اینجاش ترسناکه می ترسی!

یک عمری این خاله هدیه را مسخره کردیم که به کسی جواب سلام نمیده، مثل اینکه سر خودمون هم اومد. ارنواز تو این یه چیز به خاله اش رفته.

- بابا چرا تو مثل مردهای دیگه خوشگل نیستی؟ - یعنی من زشتم؟ - نه، منظورم این نیست، تو با نمکی!

این نمی دانیم شعره یا اشتباه ادبیه یا... به هر حال ما اسمش را می گذاریم اولین شعر ارنواز به ایتالیایی: Luna e' vicina come noi.

این پیشی شیطون از یک طرف موقعی که ارنواز دراز کشیده، میاد و زور می زنه و خیسش می کنه، از طرف دیگه ارنواز که بهش میگه بره و کفش های پاره اشو ببره دکتر، این کار رو نمی کنه. با این پیشی باید چی کار کرد؟

ارنواز مریضه و سرفه می کنه، موقع سرفه سرش را میاره سمت بابا و صاف تفش را میریزه تو صورت بابا. بهش میگم چرا اینحوری می کنی؟ میگه آخه تو دستمالی!

- بابا، تو دوست داری پای من بشکنه؟ - نه خدا نکنه  عزیزم - پس چرا منو بغل نمی کنی؟

ارنواز مثل همیشه نمی خواد بابا بهش غذا بده، چرا؟ چون بابا دودول داره. بابا که بهش برخورده میگه: خب چه اشکالی داره؟ شاهزاده ها هم دودول دارند. ارنواز: ولی اونا یه دونه تو شلوارشون دارند. خداییش بابای این بچه چی باید بگه؟

امروز مارینا (مربی ارنواز) به مامانی گفته که ارنواز خیلی عالی ایتالیایی حرف می زنه. مامانی هم گفته آره، هر وقت که ما چیزی را نمی دانیم از ارنواز می پرسیم!