داستان‌هاي عمه پسند

مامانی میگه ارنواز تو ایتالیا که بود، فارسیش شکوفا شده بود و حالا که ایرانه ایتالیاییش گل کرده. ارنواز داره دایم از مامانش یه همچین سوال هایی را می کنه: مامانی می دونی بشقاب به ایتالیایی چی میشه؟ میشه بشقابتتو میدونی چنگال چی میشه؟ میشه چنگالتتو و...

دلم برات تنگ شده کوچولو. کاش پیشم بودی

ارنواز و بابایی دارند با اسکایپ با همدیگر صحبت می کنند. - بابایی، برام جایزه خریدی؟ - آره، دو تا - چیه؟ - حدس بزن - بزار فکر کنم ... آهان آدمه !!! مامانی میگه: آره دو تا خاله واسه ات خریده

توی فرودگاه رم یکی از دوست های ایرانی خاله فرحناز، مامان اینها را می شناسه. میاد جلو سلام علیک می کنه و به ارنواز میگه: چطوری عروسک؟ ارنواز هم نه میگذاره و نه برمی داره و میگه: خودتی پدرسگ!

ارنواز و مامانی دیشب برگشتند ایران و تا ۴۷ روز بابایی نمی تونه اونها را ببینه. ارنواز تو هواپیما میگه: دلم واسه بابایی تنگ شده! مامانی هم میگه که واستاده، مواظب دوچرخه ات باشه ارنواز م لابد فکر میکنه که دوچرخه به هر حال از بابایی مهمتره. اینه که دیگه هیچی نمیگه

پریروز یکی از دوست های ایتالیایی مامان اومده بود خانه ما. من و ارنواز بیرون بودیم و برای چند دقیقه ای اومدیم خانه تا دوچرخه ارنواز را برداریم. خاله رومانا تا ارنواز را دید، گفت: مثل فلفل می مونه، باهوشه و از چشماش حیله گری می باره.

ارنواز کلمه های ساده ایتالیایی را هم یا بلد نیست و یا نمی خواد بگه. یعنی سر جمعه شاید ده تا کلمه را هم بلد نباشه. اما امروز توی پارک موقعی که از تاب گذاشتمش پایین، کمی تلو تلو خورد. گفتم: اینقدر تاب بازی کردی که سرت داره گیج میره گفت: Mi gira la testa (یعنی سرم داره گیج میره)‌ کم مونده بود شاخ در بیارم

من خیلی سعی کردم که ارنواز پا زدن دوچرخه را یاد بگیره. اما نشد که نشد. با پای راست پا میزد و بعد دوباره پدال را برمیگردوند جای اولش. هر وقت هم که اصرار منو می دید، یکدفعه شروع می کرد درباره درخت و گنجشک و از این چرت و پرت ها حرف میزد که من آموزش را فراموش کنم. از اونطرف هم هی می گفت که بابا کی برام اسکیت می خری؟ من هم که دیدم ارنواز به این زودی ها دوچرخه سواری را یاد نمی گیره، گفتم هر وقت دوچرخه سواری را یاد بگیری. چشمتون روز بد نبینه دو ه روز بعد ارنواز عین چی دوچرخه سواری را یاد گرفت و حالا دائم میگه بابا چرا برام اسکیت نمی خری؟ این قضیه دقیقا مال سه روز پیشه (جهت ثبت در تاریخ)

البته من نمی دونم این ایتالیایی یاد دادن من به کجا می انجامه، اما هنوز شنیدنیه بابایی: ارنواز سلام به ایتالیایی چی میشه - میشه معلیکم

ارنواز داره کار بد میکنه و موی مامانش را میکشه، مامانی هم واسه اینکه موهاشو نجات بده، دست ارنواز را یک نیشگون آروم می گیره اما ارنواز میزنه زیر گریه و دیگه گریه اش بند نمیاد. بعد هم به مامانی میگه که باید ببرتش به بیمارستان چون دستش را نیشگون گرفته