داستان‌هاي عمه پسند

دیروز رفتیم به یک عکاسی در مهرشهر. ارنواز کلا یه خورده بداخلاق بود ولی تو عکاسی خوب کنار اومد. وسط های کار متوجه شدیم که عکاس یه خورده آشنا دراومده. اولش فهمیدیم که از دوست های حسین جلیلی هست. بعد فهمیدیم که شوهرخواهر موژان و مانا محمدطاهر هست و سرانجام متوجه شدیم که قبلترها همخونه مسعود ملک یاری بوده. البته عکس هایی را هم که گرفته تا چند وقت دیگه خواهیم گذاشت.

این بچه های امروزی هم از همان ابتدا سلیقه های عجیب و غریبی دارند. مثلا چرا باید ارنواز با کمال علاقه بنشینه و به موسیقی دی جی علی گیتور را تو برنامه بی بی سی تماشا کنه؟!!!

ارنواز: بابایی به من قند دادی، دندونم اوف شد. بابایی: من کی بهت قند دادم؟ خودت برش داشتی! ارنواز: باشه دیگه برنمی دارم!

مامانی کوکو سبزی درست کرده. یک تکه از کناره کوکو که بیشتر سرخ شده، کنده شده و فقط از یک طرف به کوکو چسبیده.  ارنواز میگه: این درشه؟ بابایی میگه: آره ارنواز میگه: درشو می بندم بعد با دستش آن تکه را می چسبونه به بقیه کوکو

شب از بيرون برمي گرديم. ارنواز بغل باباييش هست. بابايي ارنواز رو تختش مي خوابونه. ارنواز براي لحظه اي چشمهاش را باز مي كنه، به بابايي نگاه مي كنه و ميگه:"بابايي پيش پيشم مي كني؟"

خانه دایی مرتضی؛ ارنواز دست هانیه (یا به قول خودش خانیه) را می گیره و اون را به اتاق خودش میبره و در همین حین ازش می پرسه: "میای با هم زندگی کنیم؟"

ارنواز در خانه زندایی کبری را باز می کنه تا خارج بشه؛ اما مثل همیشه گربه زندایی پشت در خوابیده. ارنواز جا می خوره و نیم متری از جا می پره. بعد میگه: باهات قهر می کنم ها!!!

ارنواز: ماه شبیه آشپزخانه هست؟!!!!!!!!!!!! مامانی: آشپزخانه؟!!!!!!!! ارنواز: میاد پیش ما؟ مامانی: نه خیلی دوره ارنواز: ماه شبیه کره زمینه؟!!!!!!!

بابايي يكدفعه دلش مي خواد كه يك شعري را براي ارنواز بخونه، پس شروع ميكنه به خواندن. بابايي: "عروسك قشنگ من قرمز پوشيده" ارنواز: نه اشتباه گفتي! بابايي: نه ديگه همينه! ارنواز: نه! بابيي:چرا مگه بقيه اش اين نيست؟"تو رختخواب مخمل آبي خوابيده" ارنواز: چرا... آفرين!!!