ارنواز در چشنواره دلقک های میلان

خب این رومی ها خیلی شبیه ما پارسیان هستند و از جمله بغایت از ما بی نظم ترند.

ما تصمیم گرفتیم تا برای نخستین بار ارنوز را در روز ۲۲ فوریه به دیدن یک نمایش ببریم. جشنواره دلقک ها فرصت خوبی برای اینکار بود. با هزار زحمت خود را به نشانی داده شده رساندیم. با چند نفر دیگر که آنجا بودند کلی واستادیم و سرانجام هیچ خبری از کسی نشد که نشد.

احساس کردیم خودمان سوژه خنده ایم، دست از پا درازتر بازگشتیم. اما از آنجا که ارنواز را عشق دیدن دلقک ها فرا گرفته بود ، فردای آنروز به راه افتادیم تا به محل جشنواره رسیدیم.

circo pic در نزدیکی ایستگاه متروی gioia

اینبار یک ساعت و نیم ایستادیم تا بالاخره نمایش شروع شد. اما ارنواز از شدت خستگی خوابش برد و تلاش پدر و مادر در بیدار ساختن او ناکام.

الحمدلله کار بسیار بدی بود و در نتیجه چیزی را از دست نداد جز آنکه نخستین نمایش زندگیش را یکساعتی دیرتر دید، چون ما که از رو کم نمی آوردیم ایستادیم تا بالاخره ارنواز نخستین کار زندگیش را ببیند و خوشبختانه اینبار هم کار خوب بود و هم ارنواز بیدار.

این هم عکس هایی از ارنواز و نخستین کاری که او دید.