یه فرشته ای هست که هر وقت دندان شیری بچه ها میفته، میاد و دندان افتاده را از زیر بالششون برمی داره و به جاش یه سکه میگذاره. اما ارنواز اینو باور نداره چون برای اون سکه نگذاشته. به مامان میگم پس چرا سکه را نگذاشته. مامان اما اولش اصلا متوجه افتادن دندون نشده و وقتی که دیرتر اینو فهمیده و از ارنواز پرسیده که دندونت کجاست، متوجه شده که ارنواز از ترسش دندون را انداخته تو توالت. به ارنواز میگم بابایی چرا انداختی توالت؟ فرشته چطوری بفهمه که دندونت افتاده؟ میگه نه یه شب گذاشتم زیر بالشم ، بعد انداختم دور. ولی باز هم فرشته نفهمید. به نظرم فرشته هم فرشته های قدیم. این جدیدی ها از پس یه کار کوچیک هم برنمی آیند.
حتی 2
